Naam:
Jaëlle Verhulst
Verjaardag:
21 Januari
Beroep:
Communicatieverantwoordelijke
Rol in het team:
Fotograaf
Verrassend weetje:
Ik hou van metal muziek
Hoe ben je oorspronkelijk geïnteresseerd geraakt in het weer en stormchasen?
Mijn passie voor onweer is ontstaan uit een bijzondere mix van angst en fascinatie. Als kind keek ik altijd vol verwachting naar het weerbericht om te zien wanneer er onweer zou zijn, maar tegelijkertijd maakte het me ook bang. Rond mijn tiende raakte ik helemaal in de ban van de Pirates of the Caribbean-films. In een van de films wordt het fenomeen van de ‘groene flits’ besproken, en dat intrigeerde me enorm. Die fascinatie bracht me ertoe om online op zoek te gaan naar meer informatie, en al snel ontdekte ik een wereld vol andere indrukwekkende natuurverschijnselen. Zo groeide mijn interesse in wetenschap, vooral op het gebied van het weer en de ruimte. Naarmate ik me verder verdiepte in deze onderwerpen, maakte mijn angst voor onweer plaats voor bewondering en puur plezier.
Toen kwam er het programma ‘Stormchasers’ op Discovery Channel en ik was meteen enthousiast over stormchasen. Eerst bleef ik tegen mezelf zeggen ‘neen, dit is gek, ik ga dat nooit doen’, maar de passie was te groot en uiteindelijk ben ik toch ook beginnen stormchasen.
Wanneer en waar was je eerste chase? Kun je die ervaring beschrijven?
Mijn allereerste stormchase vond plaats op 7 april 2014, toen ik 13 jaar oud was. Omdat ik zelf nog niet kon en mocht rijden, gingen mijn grootouders – die mijn passie volledig steunden – met me mee. Die dag brachten we door in de omgeving van Gullegem. We zagen indrukwekkende wolkenformaties, maar op dat moment had ik nog geen idee wat ik precies had waargenomen. Pas later ontdekte ik dat die prachtige structuur een ‘shelfcloud’ werd genoemd. De adrenaline gierde door mijn lijf, en vanaf dat moment was ik volledig verslingerd aan stormchasen. Sindsdien voelt 7 april voor mij als een tweede verjaardag, een dag die ik elk jaar met veel enthousiasme ‘vier’.
Wat was tot nu toe je meest memorabele chase en waarom?
Tussen 2014 en 2017 ging ik stormchasen met mijn grootouders. Hoewel hun steun onmisbaar was, beperkten onze uitstappen zich tot een straal van ongeveer 25 kilometer rond Harelbeke, omdat mijn grootouders al wat ouder waren. In 2017 sloot ik me aan bij Chase2BE, wat de mogelijkheid bood om ook buiten België te stormchasen. Op 6 juli 2017 – althans, dat denk ik, want ik ben niet zo goed met data – ging ik voor het eerst mee met Chase2BE naar Frankrijk. Dat avontuur is tot nu toe een van mijn meest memorabele chases. We onderschepten een adembenemende supercell in Compiègne, mijn allereerste supercell! Het voelde alsof ik toen pas écht begon met stormchasen, en dat moment heeft een blijvende indruk op me achtergelaten.
Heb je ooit een chase gehad die niet ging zoals gepland? Wat heb je daarvan geleerd?
Wanneer een chase mislukt, komt dat meestal door een verkeerde voorspelling of omdat de natuur simpelweg haar eigen plan trekt. Uit het eerste kan je nog lessen trekken, het tweede aspect heb je weinig invloed op.
Eén keer hadden we echter te maken met een heel ander probleem: we kregen een platte band terwijl we ons probeerden te positioneren voor een supercell.
Het werd een zenuwslopende situatie om tijdig de band te herstellen, want we belandden uiteindelijk midden in de hevige hagelkern van de cel – precies wat je als chaser koste wat kost wilt vermijden.
Ook was er op dat moment een tornado gaande vlakbij in die kern.
Het was een ervaring die we niet snel zullen vergeten!
Hoe blijf je gemotiveerd, zelfs als het weer niet meewerkt of een chase mislukt?
Mijn passie voor het weer is zo diepgeworteld dat zelfs honderd mislukte chases me niet zouden ontmoedigen. Voor mij is elke ervaring, zelfs een mislukking, een kans om te leren en te groeien. Als een fout aan mijzelf ligt, zie ik dat als een waardevol leermoment: wat ging er mis, en hoe kan ik het de volgende keer beter aanpakken? Dat proces van jezelf steeds verbeteren, houdt de motivatie levend.
En als de natuur zelf besluit om niet mee te werken? Dat is gewoon een deel van het avontuur. Het onvoorspelbare karakter van het weer maakt stormchasen juist zo fascinerend. Je kunt plannen, analyseren en je best doen om alles perfect voor te bereiden, maar uiteindelijk ligt de regie niet in onze handen. Die spanning en onvoorspelbaarheid zorgen ervoor dat ik steeds weer uitkijk naar de volgende kans, hoe uitdagend het ook mag zijn.
Als je één advies kon geven aan beginnende stormchasers, wat zou dat dan zijn?
Zorg ervoor dat je een goede basiskennis hebt van meteorologie voordat je aan stormchasen begint. Het weer is complex, en zonder een goed begrip van hoe systemen zoals supercells of onweersbuien zich vormen en bewegen, loop je niet alleen het risico om kansen mis te lopen, maar ook om jezelf in gevaar te brengen. Neem de tijd om je in te lezen, cursussen te volgen, of zelfstudie te doen – de theorie is net zo belangrijk als de praktijk.
Daarnaast raad ik aan om niet meteen in je eentje te gaan chasen. Sluit je aan bij een ervaren groep, zoals Chase2BE, om van anderen te leren en je veiligheid te waarborgen. Door samen te werken met mensen die al ervaring hebben, krijg je niet alleen waardevolle inzichten, maar kun je ook genieten van de gedeelde passie en het teamgevoel. Stormchasen is niet alleen spannend, het vraagt ook om verantwoordelijkheid en samenwerking.
Коментари